… ty të besohet?
E ndjej lumturinë tënde më shumë se timen.
Gëzimi që ndjen ti më shumëfishohet brenda vetes.
Ty të besohet?
E ndjej mërzinë tënde më shumë se timen.
Keqardhja që ndjen ti më përpjesëton shpirtin.
I uroj vetes pak … nuk pres shumë. Po ty të uroj më të mirën se e ndjej më shumë – pra në empati paska një pikë egoizëm.
Ah sa keq ngatërrohem kur shoh të tjerët e palumtur. Ndjej detyrën t’i lumturoj, t’i shpëtoj, t’i bëj të qeshin.
Ty të besohet se lumturia jote është në fakt e imja? E prandaj më dhemb shpesh zemra se nuk shoh dot kaq shumë trishtim e dhembje përreth.
Prandaj më duhet të largohem herë pas here, të gjej mënyrën të jem e lumtur vetë. Të gjej forcën të kapërcej gjithë dhembjen e botës e të vazhdoj të buzëqesh.
Sa e bukur kjo ,ndoshta deri diku gjej edhe veten .
Më vjen mirë që gjen veten, kjo më ngrohe shpirtin!
Empati🤗🤗
😀👏👏👏✨
🙏🙏