Blog

Zhgënjim, mërzitje, frikë, mohime. Jeta që të thotë edhe Jo. Shumë jo. Përpëlitesh se mos rregullohet  ndonjë gjë po hiç, asgjë. Dyert që të rrethojnë janë të gjitha të mbyllura.

Troket  kot se je mësuar … të luftosh, të kërkosh, të shpresosh. Shpresa, dera e fundit  e pluhurosur, e gërryer.

Një derë  që ndoshta  dhe po u hap, nuk  ka asgjë dhe askund nuk të çon. Dyert e jetës… Hapen me vonesë, të tjera nuk hapen kurrë. Të tjera akoma hapen për të të kyçyr brenda.

Eh, dyert e jetës… Le të mbyllen,  le të kyçen. Jeta thotë jo? Unë them po! Dyert mbyllen? Unë fluturoj. Shpresa nuk është dera e fundit. Shpresa  është  fluturimi i parë!

Kur të gjitha dyert mbyllen mëson  të fluturosh!