John Keats
Kështu vizitova sërish Romën e përjetshme. Tek sheshi “di Spagna ” ndodhet shtepia e bukur muze e John Keats-it.
Ky djalosh lindi me 31 Tetor 1795 dhe mjerisht jeta e tij mori fund shumë shpejt me 23 Shkurt 1821, nga tuberkulozi. Ishte vetëm 25 pesë vjeç, dhe shpenzoi vitet e fundit të tij në Romë. Shoku i tij e solli në një klimë më të mirë dhe ambient më diellor ku shpresohej se i riu mund ta merrte veten.
Shtëpia në Romë, e kthyer në muze, ushton romanticizëm, ku pasioni dhe ndjenjat më fisnike ndërthuren në një heshtje përnderuese.
Mund të prekësh romanticizmin me dorë. Çdo cep i shtëpisë është i rregjur me dashuri, miqësi, ndijime. Nën ndikimin e kësaj arome, ndihem mirë. Nuhas librat e vjetra, e çudi se ky pluhur i lashtë nuk më bën të tështijë por derdh fshehurazi ndonjë lot.
Djaloshi në pak kohë shfaq talentin e tij, talenti ama nuk është asgjë pa një dashuri. Ai dashuroi Fanny. Në fillim poezia e tij u kritikua, si shpesh ndodh, njerëzit kujtohen pas vdekjes… John Keats jetoi në Romë ditët e tij të fundit. Italia mund të fal ditë të hareshme nëse do, uroj që Roma ta ketë përkdhelur Johnin me fllad dhe rreze.
Letra, gërma, fjalë, vula. Vula të kuqe si gjaku i derdhur prej sëmundjes së poshtër që ndali të riun të vazhdojë të shkruaj, të dashurojë.
John Keats, poeti që mpiksi në gërma rininë e tij. Poeti që mbeti i ri.
Për më shumë vizito VOAL.
Mi ha fatto piacere leggere di questo giovane poeta nel tuo blog. Avevo conosciuto di lui tempo fa in un film in stile romantico e ora ricevo conferma della sua reale esistenza.
Pingback: Herë lexoj herë bëhem | hajdeseflasim